Muzikaal eiland

Aangedreven door de trompettenbuitenboordmotor zweeft de boot van Melody door de lucht.

Zo begint dit prentenboek voor iets oudere kinderen. Rijk-getekende prenten met allerlei verwijzingen naar muziek laten de reis van Melody over een eiland in de vorm van een G-sleutel zien. We zien bomen vol muzieknootkersen en paden van klankstaven of pianotoetsen.

Illustrator Enzo Pérès-Labourdette geeft met een fijne pen een sprookjesachtige sfeer weer, met grapjes zoals de achtste noot als knotje op het hoofd van een personage uit het verhaal. Melody’s fluit wijst de weg, en Melody ontmoet allerlei kinderen, ziet diverse muziekinstrumenten en hoort veel verschillende klanken en liedjes.

Kinderen uit asielzoekerscentra zingen deze liedjes vaak voor elkaar. Daarom bedacht Stichting De Vrolijkheid, die kunstprojecten op bijna dertig Nederlandse asielzoekerscentra (azc’s) organiseert, dit boek. Zo deelt De Vrolijkheid de muziek met kinderen, volwassenen en muzikanten op alle azc’s – en met ons.

Via een QR-code zijn de liedjes te beluisteren. De arrangementen zijn veelzijdig, en expressief en muzikaal uitgevoerd. Op de site staan de vertalingen van de liedjes. Helaas ontbreekt meestal de originele tekst, en – wat is dat toch jammer bij zulke projecten! – ook het notenschrift. Ik vind het indrukwekkend en ontroerend dat ze zijn ingezongen door bewoners inclusief kinderen van azc’s, zo geven de liedjes ook mensen die op de vlucht zijn een gezicht.

De rijke tekst met woorden als ‘wapperende vaandels’, ‘sloepje’, ‘plagerig’ en ‘grinnikend’, bevat muzikale taalgrapjes. Zoals wanneer de tonen alsmaar hoger klinken, waarop Melody zegt: ‘Straks vallen jullie nog naar beneden!’ Voor kinderen vanaf 6 jaar die het Nederlands als tweede taal leren, is dat naar mijn idee wat hoog gegrepen.Voor deze doelgroep is het boek vanaf 8 jaar geschikt.