Als koordirigent houd ik ervan om voortdurend nieuwe inspiratie op te doen en bij te leren. Ik bezoek veel korenfestivals en op het gebied van kinder- en jeugdkoor is er internationaal veel te beleven. Het is alweer meer dan tien jaar geleden dat ik op het Leipziger Symposium zur Kinderund Jugendstimme was. Een weekend vol met lezingen en workshops voor iedereen die professioneel met de kinderstem werkt. En met een interessante beurs vol nieuwe wetenschappelijke pedagogisch/didactische publicaties, literatuur en liedrepertoire voor kinderkoor. Toch werd ik pas echt geprikkeld toen aan het eind van dat symposium tijdens de afsluitende forumdiscussie iemand volgende vraag stelde: Wat doe ik met de jongens?

Het was alsof ik door die ene vraag werd wakker geschud. Ik, nota bene dirigent van een jongenskoor, had het gewoon helemaal gemist! Wat is hier aan de hand? Het hele weekend had ik vrijwel geen enkele jongen gezien! Er was een praktijkkoor bij de workshops waar alleen maar meisjes in zongen, en op de filmpjes en foto’s uit de praktijk om de lezingen te illustreren had ik bij de kinderkoren ook vrijwel alleen maar meisjes gezien. Waarom bestonden de praktijkvoorbeelden alleen maar uit meisjes? Zingen jongens dan niet?

De vraag liet me niet meer los. Vooral ook omdat het antwoord op die vraag zo complex is. We zien al geruime tijd het aantal zingende jongens en mannen in de koren afneemt. Ik zie dat niet alleen in mijn directe omgeving, maar ook op de grote (internationale) korenfestivals waar de topjeugdkoren vrijwel altijd alleen maar uit meisjes bestaan. Moeten we ons geen zorgen maken dat er over 25 jaar helemaal geen mannen meer in een koor zingen?

Getriggerd door de vraag Wat doe ik met de jongens? besloot ik het honderdjarig bestaan van het Stadsjongenskoor Oldenzaal in 2015 te vieren door mijn ervaringen als jongenskoordirigent te delen met andere professionals. We organiseerden een symposium en jongenskorenfestival voor jongenskoren en specialisten die zich professioneel bezighouden met de jongensstem met als centraal thema dat er wereldwijd steeds minder jongens en mannen zingen. Ik merkte dat het onderwerp enorm leeft en richtte in 2019 de stichting Boys, keep on singing! op, die zich specifiek richt op de vraag hoe we jongens blijvend kunnen interesseren om te zingen. De bundeling van kennis is nodig omdat met de afname van het aantal zingende jongens ook specialistische kennis dreigt te verdwijnen. Want jongens zingen graag en ontwikkelen zich het beste in een omgeving die voor hen aantrekkelijk is en waarin ze zich thuis voelen.

Heb je een vraag over zingen en jongens?
Stuur een mail naar: mariette@boyskeeponsinging.com
www.boyskeeponsinging.com