Liedjesmaker Schipper is volledig gegrepen door het fenomeen bodypercussie en komt op de professionaliseringsdag een workshop geven.

We spreken elkaar als het boek ‘Bodypercussie – Grooven met groepen’ nog maar net is uitgekomen. De productie heeft iets langer geduurd dan gepland, maar het resultaat mag er wezen: een kloek boek met bijbehorende video’s die online beschikbaar zijn. In De Pyramide 77-1 van februari 2023 verscheen de recensie van Bodypercussie door Maite Roest.

Er is zelfs merchandise, dat hoort niet echt bij het boek maar het is een leuk product om te gebruiken bij bodypercussielessen: speciale dobbelstenen, met notenwaarden erop en pictogrammen van bodypercussiegeluiden. De eerste lading was binnen drie dagen uitverkocht. De sociale werkplaats die ze maakte, is weer aan het werk gezet voor een volgende serie. Misschien kan Jeroen Schipper er een paar meenemen naar de professionaliseringsdag, vertelt hij.

Hoe ben jij zo door de bodypercussie gegrepen?

“Dat weet ik nog niet precies, daar ben ik nog naar op zoek. Maar ik merk dat het zo is. Het is voor het eerst sinds lange tijd dat ik weer een instrument studeer zoals vroeger. Ik ben echt aan het trainen op technieken die ik wil kunnen.

Voor mij heeft het ermee te maken dat ik de kracht van ritme heb herontdekt. Dat is zo basaal in muziek maar ook in het leven, denk maar aan de hartslag, de seizoenen. Die koppeling voel ik ook. En het heeft zeker ook te maken met het sociale aspect. In het voorwoord van ons boek schrijft Ben Schütz, de oprichter van het Hamburgse Body Rhythm Festival, dat een van de mooie dingen van bodypercussie is, dat er weinig competitie binnen de community is. Het gaat er niet om hoe goed je bent maar om wat je samen doet en wat jouw rol daarbinnen kan zijn.

En als ik dan een koppeling maak naar de klas, juich ik dat toe. Degene die het beter kan, kan iets meer doen, en degene die iets minder kan, die kan wél precies op tijd die ene klap geven en daarmee toch zijn of haar plekje in de compositie volwaardig innemen. Het gaat om inclusie wat mij betreft en niet om niveauverschillen en wie er beter is. Bodypercussie is heel geschikt om te differentiëren. En het is sociaal veiliger dan andere muzikale dingen, kinderen zullen sneller een ritme klappen dan een solo zingen. Plus, het biedt aanknopingspunten waardoor je leerlingen ook creatief kunt laten zijn.

Wat ik er mooi aan vind, is dat het heel universeel is. Het komt in bijna alle culturen voor maar het is niet eigendom van een cultuur of van een land of van een religie. Bij mij komt de oude hippie weer naar boven. Het is universeel verbindend en het is van niemand.

Het brengt bij mij als liedjesmaker veel creativiteit op gang. Ik krijg ritmische ideeën en dan denk ik, wat voor lied zou erbij passen. Dat is voor mij een nieuwe insteek, meestal begin ik met tekst. Ik ben een groeiende verzameling aan het maken van liedjes die beginnen als ritmes.”

Kun je beschrijven wat het emotioneel met je doet?

“In essentie word ik er heel blij van. Ik ben inmiddels op een punt in mijn leven en carrière dat dat al voldoende legitimatie is. Waar mensen blij van worden vind ik heel belangrijk want daar word je gelukkig van.

Ritme is voor mij een soort onderliggend magisch principe voor zowel muziek als het leven. Als muziekdocent kom ik er steeds meer achter dat je voor de klas pas echt in de problemen raakt als je ritmisch niet steady bent, ik vind dat belangrijker dan zuiver kunnen zingen. Misschien is dat niet altijd zo, maar zo voelt dat voor mij.”

Wat moet een docent goed kunnen om bodypercussie te gebruiken in een les?

“Gevoel voor puls vind ik heel belangrijk. Lang geleden heb ik op het conservatorium een keer een les geobserveerd van een Afrikaanse djembéspeler. Hij liet iedereen de hele les op een koebel de puls meeslaan van verschillende muzieksoorten die hij opzette. Dat vond ik toen stom, ik dacht, mensen komen toch om djembé te spelen. Maar ik begrijp dat nu beter.”

Wat ga je doen in je workshop op de Gehrels Muziekeducatiedag 11 februari?

“Samengevat: hetgeen waardoor ik zo gegrepen ben door bodypercussie, dat wil ik overbrengen. En natuurlijk de toepassing ervan in het onderwijs. Mijn insteek is dingen laten doen met bodypercussie waaruit de unieke kracht van bodypercussie blijkt. Dat heeft een puur muzikaal aspect, het ervaren van muziek heel dichtbij, met ritme. En een sociaal aspect, hoe het voelt om het met elkaar te doen. En wat het emotioneel met je doet. Plus dat het zich goed leent voor creativiteit, dus voor improvisaties, werkvormen waarbij je nieuwe ritmes laat ontstaan.”